Update 1: Photos|
Update 2: Videos







Χθες Τρίτη 9 Ιουνίου 2009, ομάδα ρατσιστών πραγματοποίησε επίθεση εναντίον δυο γονέων και του παιδιού τους στην παιδική χαρά του Αγ. Παντελεήμονα. Τα ρατσιστικά φαινόμενα και τα φαινόμενα λιντσαρίσματος πολιτών και γονιών συνεχώς αυξάνουν.

Μετά από τις ρατσιστικές επιθέσεις που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα εναντίον μεταναστών, τις τελευταίες ημέρες πυκνώνουν συνεχώς τα ρατσιστικά περιστατικά και εναντίον Ελλήνων.

«Αγανακτισμένοι πολίτες» και ρατσιστικές οργανώσεις απέκλεισαν την πλατεία Αγ. Παντελεήμονα και τη παιδική χαρά. Έβρισαν ζευγάρι Ελλήνων γιατί πήγαν το παιδί τους στην παιδική χαρά. Με απειλές προς τον πατέρα «θα πεθάνετε» «θα σας θάψουμε ζωντανούς εδώ» «θάνατος στους προδότες» κι άλλα χυδαία που δεν γίνεται να δημοσιευτούν, προσπάθησαν να τους διώξουν. Κάποιοι άρχισαν να βρίζουν «μούλο» και «μπάσταρδο» το παιδί που υπέστη σοκ!

Στη συνέχεια η μεγάλη αστυνομική δύναμη, περίπου 30-40 άνδρες, παρενέβη για να «ηρεμήσει» τα πράγματα. Η παρουσία τους «εξόργισε» τους ρατσιστές γιατί δεν τους άφηναν να λιντσάρουν τους Έλληνες.

Μετά από λίγο όμως και υπό τα απαθή βλέμματα της αστυνομίας κάποιοι ρατσιστές μπήκαν στην παιδική χαρά και χτύπησαν και τον πατέρα και τη μητέρα του παιδιού. Άλλοι ρατσιστές εκτόξευαν ξύλα και μπουκάλια εναντίον τους και του παιδιού τους που έκλαιγε πανικόβλητο.

Οι γονείς μεταφέρθηκαν στο Α.Τ. Αγ. Παντελεήμονα, ενώ στη διαδρομή οι ρατσιστές εφορμούσαν μέσα από τις αστυνομικές δυνάμεις για να τους λιντσάρουν. Μαζεύτηκαν έτσι έξω από το Α.Τ. προσπαθώντας να μπουν μέσα και να λιντσάρουν εκ νέου τους γονείς.

Επίθεση δέχτηκαν επίσης και οι δικηγόροι οι οποίοι πήγαν στο Α.Τ..



Αν αυτή η ρατσιστική τρομοκρατία δεν σταματήσει άμεσα εμείς οι γονείς του Αγ. Παντελεήμονα θα είμαστε τα επόμενα θύματα των ρατσιστικών πογκρόμ. Κινδυνεύουμε να σακατέψουν και εμάς και τα παιδιά μας γιατί έχουμε το «θράσος» να θέλουμε τα παιδιά μας να παίξουν στην παιδική χαρά και να μην αποδεχόμαστε τη ρατσιστική βία.

Σήμερα που δεν έχουμε το δικαίωμα να παίζουν τα παιδιά μας στην πλατεία της γειτονιάς μας, σήμερα που απειλούμαστε με ομαδικό λιντσάρισμα από ρατσιστές με την ανοχή και την υποβοήθηση αστυνομικών δυνάμεων, θα παραμείνουμε όμηροι των ρατσιστών;

Πρέπει να δώσουμε απάντηση με τη δική μας παρουσία στη πλατεία. Δεν δεχόμαστε το δίλημμα «ή ρατσιστές ή δαρμένοι από τους ρατσιστές».

Καλούμε όλους τους αρμόδιους να πάρουν αμέσως μέτρα.

Καλούμε τους φορείς να πάρουν θέση εμπράκτως και να στηρίξουν το δικαίωμα των πολιτών στην ελεύθερη κίνηση και των παιδιών στο παιχνίδι χωρίς ρατσιστές και λιντσαρίσματα: Τα κόμματα και οι πολιτικές οργανώσεις. Τις κοινωνικές οργανώσεις. Οι σύλλογοι των καθηγητών και των δασκάλων των σχολείων της περιοχής. Οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων. Η Διδασκαλική Ομοσπονδία.



Πηγή: athens.indymedia.org
tvxs.gr

Πρωτοβουλια Αναρχικων Αιγαλεω

This entry was posted on Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009 at 13:40 and is filed under . You can follow any responses to this entry through the comments feed .

1 σχόλια

Ειλικρινά, είναι ντροπή μεγάλη, όλα αυτά που συμβαίνουν στον Αγ.Παντελεήμονα.Και δεν αρκεί, το σκέτο "Ντροπή"!ΟΧΙ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ.Κρίμα, που όσο πάμε και χειροτερεύουμε.΄Οσο βαδίζουμε, άλλο τόσο σκοτώνουμε ψυχές,μας βάζουν σ΄ένα παιχνίδι ψυχρού αντι-ανθρωπισμού, γινόμαστε άπληστοι,περισσότερο φανατικοί, είτε είναι για ποδόσφαιρο, είτε είναι για θρησκείες, είτε είναι για κοινωνικά θέματα.Προσωπικά, δεν ελπίζω σε τίποτα καλύτερο. "Διότι οι ρίζες είναι στραβά φυτεμένες".Κι΄αν το πιστεύει κάποιος αυτό, όπως εγώ, τότε δεν διακρίνει να έρχεται το καλύτερο. Το αληθινό.Το Μεγάλο.Την΄Ενωση όλων των Ανθρώπων.Αντίθετα,μεγαλώνει ο φόβος,η μοναξιά, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ούτε στο γείτονα,υπάρχουν πόρτες Υψηλής Ασφαλείας , οι οποίες και διαφημίζονται κατά κόρον από την Τηλεόραση "ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΣΦΑΛΗ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ","ΠΑΡΕ ΠΟΡΤΑ..."!Αν φοβόμαστε ο ένας τον άλλον,τότε πώς να μη φοβόμαστε όταν αυτός ο "άλλος", είναι από άλλη χώρα? Εδώ που μένω στο Μαρούσι,εμφανίστηκε ξαφνικά ένας νεαρός περίπου 18 χρονών στη γειτονιά μας, από τη Ρουμανία.Το παιδί, δεν είχε ούτε να φάει.΄Εκανε διάφορα μικροθελήματα,καθόταν έξω από το ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ,μήπως κάποιος τον λυπηθεί και του δώσει κάτι να φάει.΄Εχουμε και φανάρια τώρα στο δρόμο και στέκεται κι΄εκεί.΄Οταν μαγείρευα λοιπόν,κατέβαινα στην αυλή, τον έβλεπα, τον φώναζα του έδινα κανονικό γεύμα, για να δυναμώσει.Τέτοια πεινασμένα μάτια, δεν έχω ξαναδεί.Και σιγά-σιγά,γίναμε φίλοι.Λύσσαξαν όμως οι γείτονες."Τί είναι αυτά που κάνεις,ρε,μ΄αυτόν τον βρωμιάρη τον παλιο-αλήτη?Τρελλάθηκες?Αυτός θα μας σκοτώσει.Αυτός θα μας κατακλέψει.Πρέπει να μαζέψουμε υπογραφές,για να φύγει από δω.ΤΕΛΟΣ".΄Ετσι μου έλεγαν.΄Αλλοι έλεγαν,"μπράβο σου βρε"!Λίγοι ήταν όμως αυτοί.Το φιλαράκι μου αυτό,δεν ήξερε τί να κάνει για να μου ανταποδώσει όσα έκανα για κείνο.΄Επλενε το αμάξι μου,πότιζε τα λουλούδια,μου έλεγε όμορφα λόγια.΄Ηξερε πιά.Είχε μιά φίλη.Του είπα,λοιπόν μιά μέρα να αγοράσει άλλα ρούχα και να πλυθεί,να χτενιστεί γιατί θα είναι πολύ ωραίος αν τα κάνει αυτά. Ετρεξε,με τα χρήματα που του έδωσα και το βράδυ τον βρήκα έξω, ντυμένος σαν γαμπρός και έλαμπε ολόκληρος!"Σ΄ευχαριστώ κορίτσι μου",είπε.Ε, αυτό ήταν.Μάζεψαν όλοι εδώ υπογραφές,έκαναν καταγγελία στο Δήμο και το φιλαράκι μου,εξαφανίστηκε.Δεν είπα τίποτα.Μετά από μήνες,τον βλέπω στο σταθμό στο Μαρούσι.Μόλις με είδε,έτρεχε...έτρεχε..."ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ?", φώναξε.Κάτσαμε σ΄ένα μαγαζάκι και φάγαμε παρέα.Κάτι προσπαθούσε να μου πει, ότι δούλευε,για λίγα χρήματα.Χάρηκα.Τον αγαπούσα,τον φιλαράκο μου.Μα δεν τον ξαναείδα.
Μ΄ΑΥΤΟ, ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ,ΝΑ ΔΕΙΞΩ, ΠΟΣΟ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ.ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΕ Η ΣΥΜΠΡΑΞΗ.Η ΚΑΛΗ Γειτονία.ΩΣΤΟΣΟ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΄ΝΑ΄ΝΑΙ,ΔΕΝ ΤΡΕΦΩ ΦΡΟΥΔΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ.Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΗ.ΑΥΤΑ.

21 Οκτωβρίου 2009 στις 3:34 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

eXTReMe Tracker