Στον σύντροφο Κανέλο, του χρωστάγαμε να πεθάνει με αξιοπρέπεια που την κέρδισε με τους αγώνες του και όπως εζησε στα χέρια των συντρόφων του και συναγωνιστών του και όχι του μπόγια όπου τον πέταξαν πέρυσι εξαιτίας των γηρατιών του, εγκληματικά, ψυχρά και τεχνοκρατικά οι τσανακογλύφτες της εξουσίας.

Η επιθυμία του σύντροφου Κάνελλου να ζήσει και να πεθάνει νικητής, στα χέρια των συντρόφων και φίλων του, και να επιστρέψει για πάντα στο χώρο που αγάπησε και τον αγάπησαν, εκεί όπου πέρασε όλη του τη ζωή με δική του βούληση (προστατεύοντας με αυταπάρνηση το Πολυτεχνείο μέρα νύχτα, για πάνω από μια δεκαετία), εκπληρώθηκε.

Στις 2 Ιούλη του 2008, ο σύντροφος Κανέλλος με την συμμετοχή πολλών συντρόφων και φίλων του, επέστρεψε για πάντα στο χωρο του και στην αθανασία.

Πισω ρουφιάνοι, εμπρός για πάντα Κανέλλο!

Θα σε έχουμε για παντα στο μυαλό μας. Ευχαριστούμε.

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=889733