Πάνο να μας θυμάσαι ...

Εμεις και να θέλουμε δεν μπορούμε να σε ξεχάσουμε.

Ευχαριστούμε για όλα ρε μάγκα..

ΓΙΑ ΟΛΑ..
Είναι πολύ κρίμα αν τελειώνει εδώ.
Δεν σε χωράει ο χρόνος ρε συ..
Σού δίνουμε λοιπόν και τον δικό μας χρόνο.
Ευχαριστούμε που χαρίστικες σε μάς.
Θα τιμήσουμε την προσφορά σου στην δικιά μας τροχιά της ζωής.
Θα σε τιμώ μέχρι το δικό μου τέλος.
Σε ευχαριστώ για όλα.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ


Ο Πάνος Τζαβέλας γεννήθηκε το 1925 στην Κοζάνη. Μαθητή του γυμνασίου τον βρίσκει ο παγκόσμιος πόλεμος και εντάσσεται στην ΕΠΟΝ. Τον επόμενο χρόνο βγαίνει στο βουνό με τον ΕΛΑΣ. Ξαναβγαίνει στο βουνό με το Δημοκρατικό στρατό, όπου τραυματίζεται, συλλαμβάνεται και ακρωτηριάζεται στο δεξί του πόδι.

Από εκεί αρχίζει ο δρόμος για τις φυλακές. Δικασμένος τρεις φορές σε θάνατο, αρρωσταίνει βαριά το 1959 από τη νόσο του Burgen και πηγαίνει στη Σοβιετική ¨Ένωση για θεραπεία. Έμεινε μέχρι το 1965. Αφού θεραπεύτηκε, του δόθηκε η ευκαιρία να σπουδάσει μουσική. Εκεί γνωρίζει και το μεγάλο Δημήτρη Σοστακόβιτς.

Γυρνά στην Ελλάδα το 1965, αλλά το 1968 φυλακίζεται πάλι, από το καθεστώς των συνταγματαρχών αυτή τη φορά, για παράνομη δράση ενάντια στη χούντα.

Αποφυλακίζεται το 1971 με «ανήκεστο βλάβη» και ξεκινά ως μουσικός να παίζει στις μπουάτ της Πλάκας.

Εκεί τον βρίσκει η μεταπολίτευση, όπου πλέον ελεύθερα τραγουδά τα τραγούδια της εθνικής αντίστασης.

Χιλιάδες νέοι αλλά και μεγαλύτεροι άνθρωποι κατακλύζουν το μαγαζί της οδού Κυδαθηναίων όπου τραγουδά, επτά μέρες τη βδομάδα. Πολλές φορές κάνει τρεις παραστάσεις τη νύχτα ώστε να χωρέσουν όλοι όσοι ήθελαν να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα.

Ήταν ο άνθρωπος που γνώρισε στους νεότερους το μουσικό, αλλά και ιστορικό έπος της εθνικής αντίστασης.

Ο Τζαβέλλας ήταν αντάρτης, έχασε το πόδι του στο βουνό και κυκλοφορούσε με ένα ξύλινο υποκαταστατο. Το '73 ήταν κοντά στα 50 και μπορεί και παραπάνω.
Τα τραγούδια που έγραψε, ελάχιστα και ως επι το πλειστον αντάρτικα και τραγούδια κατα της βολεμένης μικροαστικής τάξης, είναι απο τα επαναστατικότερα όλων των εποχών στην ελλάδα. Δεν έβγαλε πολλά λεφτα με αυτά και ούτε διεκδίκησε ολα αυτά τα χρόνια να επιβληθεί στο μουσικό σταρ-σύστεμ όπως έκαναν άλλοι που τραγουδούσαν μαζί του (Αλεξίου, Παπακωνσταντίνου, Δημητριάδη...).Επίσης δεν διεκδήκησε καμία δόξα και τιμή επειδή ήταν αντάρτης , όπως επίσης έκαναν άλλοι. Έχει χρόνια να εμφανιστεί στα ΜΜΕ και τα λίγα που ξέρουμε για αυτόν είναι όσα μάθαμε από εκείνους που ήταν φοιτητές στα γεγονότα του Πολυτεχνείου και μετά (έδινε πολύ συχνά συναυλίες στη Νομική Αθηνών) .
Ο Τζαβέλλας είχε αμφισβητηθεί και από τους μεγάλους συνθέτες τις εποχής του (Θεοδωράκη κλπ) λόγω του ότι δεν είχε πολλές μουσικές γνώσεις και έγραφε συνήθως τα τραγούδια του σε μια παλιά ακουστική κιθάρα (με την οποία τραγουδούσε και όταν ήταν ανταρτης στο βουνό).
Πάντως, με τα τραγούδια του μεγάλωσαν 2 γενιές αμφισβητών και ακόμα ακούγονται και θα ακούγοντα γιατι είναι άκρως επίκαιρα. Και ειδικότερα ο ''Κυρ- Παντελής'' που σχολιάζει τον μικροαστό άνρωπο, το ''Μαημ-Μάημ΄ '' και το ''Ξυπνείστε''...


Ο Πάνος Τζαβέλας και η συνάντηση με τον Γιώργο Πήττα (κείμενο Γιώργος Πήττας)

Κάποτε υπήρχε ένα λεωφορείο που έφευγε από την Πλατεία Συντάγματος και κατέληγε στην Αμφιθέα και το Παλαιό Φάληρο. Όταν ήμασταν μικροί, η διαδρομή φάνταζε σχεδόν εξωτική, ολάκερο ταξίδι σε άλλους τόπους μακρινούς.
Το λεωφορείο ήταν το «32».

Πρέπει λοιπόν που λέτε, να ήταν προς τα τέλη του Αυγούστου.

Είχε ζέστη και ήμουν στη στάση του 32 στο Σύνταγμα.

Στο ένα μου χέρι, κρατούσα 1-2 τεύχη του περιοδικού Φιλμ που εξέδιδε τότε ο καλός κινηματογραφιστής Θανάσης Ρεντζής. Το περιοδικό, που έβγαινε κάθε δυο τρεις μήνες ήταν χοντρό σαν βιβλίο και στις σελίδες του άνοιγες τα μάτια σου σε θαυμαστούς κόσμους του τότε στρατευμένου κινηματογράφου τόσο της Ευρώπης όσο και της Νότιας Αμερικής. Και ταυτόχρονα σπουδαία κείμενα για την Αισθητική της εικόνας. Με μάγευε.

«Καλό περιοδικό, σπουδαία προσπάθεια. Σ’ αρέσει


Ακούστηκε η φωνή, λίγο βραχνή αλλά πάντως με εξαιρετική καθαρότητα στην εκφορά του λόγου.

Γύρισα, και είδα έναν άνδρα που στηρίζονταν σε δύο πατερίτσες, φορούσε κάτι μεγάλα γυαλιά με μαύρο κοκάλινο σκελετό, είχε μακριά μαλλιά τελείως ατίθασα και, θυμάμαι ακόμα το πουκάμισο του ανοιχτού πράσινου χρώματος-σκέφτηκα πως δεν μου άρεσε το χρώμα. Στη μασχάλη του είχε σφιγμένα πολλά χαρτιά, πεντάγραμμα νότες και στιχάκια σκαλισμένα με μολύβι.

Πιάσαμε την κουβέντα. Δηλαδή, τι πιάσαμε την κουβέντα, μισή λέξη έλεγα, με διακόσιες απαντούσε.

Του άρεσε να μιλάει του άρεσε να «μεταδίδει» τα όσα ήξερε και, όλα τα έλεγε σαν να διηγιόνταν παραμύθια μόνο που, δεν έλεγε παραμύθια.

Ταξιδέψαμε μαζί όλη τη διαδρομή, γύρω στα 40 λεπτά τότε, κατέβηκε κάπου στην Αμφιθέα, αφού πρώτα φρόντισε να μου δώσει ένα χαρτί με σημειωμένη τη διεύθυνση της μπουάτ που θα έπαιζε από τα τέλη Οκτωβρίου και θα έπαιζε τα αγαπημένα του Αντάρτικα. Στην οδό Κυδαθηναίων.

«Αν ήξερα εγγλέζικα» –μου είπε-« θα έπαιζα και τραγούδια του Johnny Cash-τον ξέρεις

Δεν τον ήξερα τότε.

-Καλά, θα σου πω την άλλη φορά. Πάνο Τζαβέλα με λένε.

Πράγματι, μετά από μερικές βδομάδες, καθώς ήμουν πάλι στο 32 και ως συνήθως κάτι διάβαζα, ίσως κάποιο τεύχος του Φιλμ, τσουπ, νάτος, ανεβαίνει τα σκαλοπατάκια του λεωφορείου.

Είχε αναπτύξει μία εξαιρετική άνεση με τις πατερίτσες του, ήταν πια μία σχεδόν φυσική προέκταση του τραυματισμένου του κορμιού.

Νεαρός ακόμα ο Τζαβέλας, ζούσε στην πατρίδα του την Κοζάνη όταν ξέσπασε ο Β Πόλεμος και πρώτα μπαίνει στις τάξεις της ΕΠΟΝ και λίγο μετά στον ΕΛΑΣ με τον οποίο βγήκε στα βουνά, στο Αντάρτικο. Εκεί τραυματίστηκε άσχημα, με αποτέλεσμα να χάσει το δεξί του πόδι.

Η συνέχεια ξετυλίγεται με μία αρκετά μακρά περιοδεία στις φυλακές και τους τόπους εξορίας της Ελληνικής Επικράτειας, μέχρι που, βαριά άρρωστος με την ασθένεια του Burgen, καταλήγει στη Σοβιετική Ένωση για θεραπεία.

Εκεί όμως, όχι μόνο ακολουθεί τη θεραπεία αλλά πραγματοποιεί το όνειρό του.

Σπουδάζει μουσική και μάλιστα γνωρίζει και συνδέεται με τον μεγάλο Ντιμίτρι Σοστακόβιτς.

Το 1965 επιστρέφει στην πατρίδα προσπαθεί για λίγο να υπάρξει ως μουσικός αλλά μόλις η Ελλάδα μπαίνει στον γύψο της στρατιωτικής συμμορίας των συνταγματαρχών ξαναμπαίνει φυλακή. Τον αφήνουν ελεύθερο υποχρεωτικά το 1971 γιατί κινδύνευε να τους μείνει στα χέρια λόγω της υγείας του που ήταν σε κακή κατάσταση.

Τότε είναι, που ο Τζαβέλας άρχισε να παίζει στην Πλάκα, σε μικρές μπουάτ κάνοντας ένα απίστευτο κρυφτούλι με τις αρχές, ακροβατώντας διαρκώς στο πρόγραμμα που παρουσίαζε μεταξύ απαγορευμένων και μη τραγουδιών.

Σαν η χούντα πνίγηκε στο αίμα της Κύπρου και κατέρρευσε, ο Πάνος αποφάσισε να φτιάξει ένα οριστικό λημέρι, ένα ταμπούρι στο οποίο θα έμενε πιστός μέχρι τέλους για να τραγουδά τα τραγούδια του και να θυμίζει τον αγώνα στα βουνά.

Συναντηθήκαμε πολλές φορές.

Στο λεωφορείο τυχαία, στο καφενείου του Πετράκου στην Αγίου Αλεξάνδρου στο Φάληρο, στην Κυδαθηναίων στην Πλάκα.

Του άρεσε να είναι διαρκώς με νέους ανθρώπους.

Είχε πάθος να μιλάει να μεταλαμπαδεύει, να μεταβιβάζει όσο είναι δυνατό την εμπειρία του και είχε ένα τεράστιο χάρισμα: Δεν ήταν ποτέ, «διδακτικός». Δεν νουθετούσε.

Μετέφερε αβίαστα τις Αλήθειες του με τον ίδιο τρόπο που στη μπουάτ του ξεκινούσε να παίζει στις 8 και πολλές φορές έκανε και δύο και τρεις παραστάσεις τραγουδώντας ακατάπαυστα μέχρι τα ξημερώματα.

Αλλά, υπήρξαν κάποιες φορές -αλησμόνητες- που με παρέες του Φαλήρου και όχι μόνο βρεθήκαμε στην αμμουδιά του Μπάτη στην παραλία εξοπλισμένοι με τις κιθάρες.

Τότε, αφού με τον ίδιο πάντα ενθουσιασμό έλεγε τα Αντάρτικα-γιατί ο Τζαβέλας, δεν έκανε "παράσταση" ποτέ, δεν έκανε performance, μου είχε ζητήσει 2-3 φορές να πω τα "εγγλέζικα".

Με το «εγγλέζικα» εννοούσε τα τραγούδια του Bob Dylan που και αυτόν τον αγαπούσε πολύ.

Πρέπει να ήταν γύρω στο 79, εγώ γύρω στα 22, ο Τζαβέλλας 50 κάτι. (όσο εγώ τώρα...)

Έτσι, έπιανα την κιθάρα βόλευα κατευθείαν τα δάχτυλα μου στην πρώτη συγχορδία , ντο ματζόρε, για να πούμε το κλασικό Blow in the wind…the answer my friend is blowing in the wind…και επειδή δεν ήθελε να λέει τις λέξεις για να μην φανεί η προφορά –δεν ήξερε εγγλέζικα είπαμε- έκανε ωραία φωνητικά με φωνήεντα και ωραία βραχνά σχεδόν μπλουζίστικα «μμμ».

Από τον Τζαβέλα, έμαθα τότε και τον Woody Guthrie...

Μετά, χαθήκαμε τελείως. Τον είδα μια φορά, από μακριά αρκετά χρόνια αργότερα, έμοιαζε απείραχτος από τον χρόνο, με την ίδια δεξιοτεχνία στις πατερίτσες και ωστόσο σα να είχε ξεκινήσει η ύφανση ενός ίσκιου πάνω από την κεφαλή του, του ίσκιου των ερωτηματικών και της αμφιβολίας.

Εκείνου του ίσκιου ή της ομίχλης που αποκτούμε οι άνθρωποι όταν αρχίζουμε να νιώθουμε σαν πλάσματα μιας άλλης εποχής που έχει περάσει ανεπίστρεπτη.

Μπορεί να κάνω και λάθος αλλά αυτή ήταν η αίσθηση.

Ποτέ του στην πραγματικότητα δεν εντάχθηκε σε τίποτα πέρα από τις αξίες του. Φύση ατίθαση έμεινε έξω από τις στενές κομματικές γραμμές επιλέγοντας να υπηρετεί την Αριστερά έτσι όπως την εννόησε εκείνος σαν δύναμη απελευθέρωσης των ανθρώπων από όλα τα δεσμά και όχι μόνο τα «δεξιά» ήταν ωστόσο κοντά στον Συνασπισμό ενεργά.

Τον ευχαριστώ που υπήρξε, κάπου εκεί στα μέσα της δεκαετίας του 70 άφησε πάνω μου κάποια λιθαράκια κυρίως μέσα από το τι ήταν ο ίδιος σαν προσωπικότητα.

Απόλυτα Αληθινός και Ηθικός μακριά από τις ορδές των νεοελλήνων

.

Καταδικασμένος τρεις φορές σε θάνατο αναχώρησε όταν το βιβλίο της ζωής του έκλεισε γεμάτο με κεφάλαια που το κάθε ένα του είναι και ένα δείγμα ζωής , αγώνα και συνέπειας.



Στίχοι του Πάνου Τζαβέλα


Ο κυρ-Παντελής


Στίχοι: Πάνος Τζαβέλας
Μουσική: Πάνος Τζαβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Τζαβέλας

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έχεις κατάστημα κάπου στη γη
πουλάς εμπόρευμα, βγάζεις λεφτά
πολλά λεφτά, πολλά λεφτά
Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσε στην Παναγιά

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη TV,
τρως τροφή πνευματική.
Μακρυά από κόμματα μην βρεις μπελά,
"Πατρίς,θρησκεία και φαμελιά"

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι.
Ο γιος σου μοναχά να 'ναι καλά
ν' αφήσεις τ' όνομα και τον παρά.

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί
τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί
δίπλα σου τ' όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.

Ξέρεις πως δώσανε κυρ-Παντελή
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ' όνειρο φέτα ψωμί
να φας και ' συ κυρ-Παντελή;

Κι εσύ τι έδωσες κυρ-Παντελή;
πες μας τι έκανες σ' αυτή τη γη;
πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έντρομ, άβουλε συ φασουλή
βρώμισες τ' όνειρο και την ψυχή
άδειο πετσί χωρίς πνοή.

Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά
θάψτε τους έντιμους μες στα σπαρτά
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ' αυτή τη γη.


Ένοχη συνείδηση


Στίχοι: Πάνος Τζαβέλας
Μουσική: Πάνος Τζαβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Γκρέυ

Το παράθυρο κλειστό, το κανάρι μας βουβό
της κιθάρας η χορδή σπασμένη.
Έφυγες, αλίμονο, μες στο καταχείμωνο,
ζήτησες αλλού να βρεις χαρά.
Όρκους, όνειρα, φιλιά τα 'παιξες σε μια ζαριά,
μου 'μπηξες μαχαίρι στην καρδιά.

Τα παιδιά στη γειτονιά μού ματώνουν την καρδιά
σα μου λεν πως σ' είδανε κλαμένη.
Ένοχη συνείδηση, ήσουνα ανήσυχη
κι έτρεμες σαν φύλλο στο χιονιά.
Έσερνες τα βήματα, σε βάραιναν τα κρίματα
κι έστριψες στου δρόμου τη γωνιά.

Θα γυρίσεις μια βραδιά, λυπημένη Παναγιά,
συντριμμένη θα ζητάς συμπόνια.
Το βουβό το δράμα σου, το μοιραίο σφάλμα σου
πάνω στα ερείπια θα κλαις.
Κοίτα να συμμορφωθείς πριν κι εσύ να προδοθείς
κι έρημη στο δρόμο να βρεθείς.


Θέλω αγάπη, θέλω χαρά


Στίχοι: Πάνος Τζαβέλας
Μουσική: Πάνος Τζαβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Γκρέυ

Γέμισε ο ουρανός αστέρια
κι είναι όμορφη βραδιά.
Το αγόρι μου γλεντάει,
μες στα μάτια με κοιτά.

Φωτιά με καίει κι έχω σεβντά,
παίξε, Τσιτσάνη μου, το μπαγλαμά.
Να τα πιω και να τα σπάσω
να ξεχαστώ,
να γελάσω και να κλάψω
να ονειρευτώ.
Τσιτσάνη μου!

Το αγόρι μου γελάει
κι έχω μια κρυφή χαρά.
Τι τα θέλω εγώ τα πλούτη
τι τα θέλω τα λεφτά;

Θέλω αγάπη, θέλω χαρά,
παίξε, Τσιτσάνη μου, το μπαγλαμά.
Να τα πιω και να τα σπάσω
να μην πονώ,
να γελάσω και να κλάψω
να ονειρευτώ.
Τσιτσάνη μου!


Της φωτιάς ο γιος


Στίχοι: Πάνος Τζαβέλας
Μουσική: Πάνος Τζαβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Γκρέυ

Εγώ είμαι της φωτιάς ο γιος,
παιδί της καταιγίδας.
Σκαρφάλωσα στους ουρανούς
να κλέψω απ' άγιους και θεούς
το φως της ηλιαχτίδας.

Πάμε μαζί, χλομό παιδί,
μη σε τρομάζουν οι καιροί.
Μη σε τρομάζουν οι καιροί,
πάμε μαζί, χλομό παιδί.
Μη σε τρομάζουν οι καιροί
αχ, αρμάτωσα γερό σκαρί.

Κι αν μ' έχουν κάψει κεραυνοί
κι ο πόνος μ' έχει οργώσει,
δε σκιάζομαι κανέν' οχθρό
κι ο χάρος να με βρει ορθό
σαν θά 'ρθει να με κόψει.


Το όνειρο στα δυο


Στίχοι: Πάνος Τζαβέλας
Μουσική: Πάνος Τζαβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας

Νύχτα, γαλήνη, πικρή σιγή
έρημη πόλη και βουβή,
πάνω το ψέμα κι ο Θεός
κάτω το ρέμα κι ο γκρεμός.
Στη μέση σταυρωμένος
απ' όλους ξεχασμένος.

Βοριάς με δέρνει κι είμαι γυμνός
ο προδομένος ο Χριστός,
ξεράθηκαν τα χείλη μου
μ' αρνήθηκαν οι φίλοι μου.
Το όνειρο στα δυο
μαχαίρι στο λαιμό.

Να 'χα φτερά, να 'μουν φωτιά
να είχα ατσάλινη γροθιά,
του ανθρωπάκου τη ζεστασιά
της μάνας μου την ανθρωπιά.
Τον κόσμο θα τον γκρέμιζα
καινούργιο να τον έχτιζα.







Videos με τραγούδια του Πάνου Τζαβέλα




Download Τραγούδια του Πάνου Τζαβέλα

Προκήρυξη Ε. Α. (Εν Απουσία)  

Posted by KIKO in

Εμείς και οι σύντροφοί μας
αναλαμβάνουμε ολοκληρωτικά την ευθύνη της Οδύνης μας.

Άλαλοι, άναυδοι, καταπονημένοι από όσα συμβαίνουν για δεκαετίες , χάνουμε μέρα τη μέρα το κουράγιο και την ψυχή που θα μας έδιναν το ελάχιστο εκείνο περιθώριο να αντιδράσουμε, να ενεργήσουμε ως οφείλουμε, ως Πολίτες.

Εμείς και σύντροφοί μας αναλαμβάνουμε ολοκληρωτικά την ευθύνη για την διαρκή υπερθέρμανση του σπιτικού μας καναπέ.
Για τη συνεχή παράδοση του βλέμματός μας, στις τηλεοπτικές οθόνες.
Γιατί, παγιδευτήκαμε άθελά μας, εξαντλημένοι από τις διαψεύσεις των ονείρων, στην κοροϊδία και την εξαγορά, στο δε βαριέσαι αδερφέ και όλοι τα ίδια είναι.

Αγοράσαμε και μάλιστα φτηνά, τζάμπα, το ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Λησμονήσαμε τα όσα μας δόνησαν σαν ήμασταν νέοι, τα μεταθέσαμε στο βολικό χθες, και έτσι σταθήκαμε ανίκανοι να ερμηνεύσουμε τον Κόσμο, έτσι όπως αυτός αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική μας μελαγχολία*.

«Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον. / Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.**»

Πότε ν’ ακούσουμε τον κρότον και τον ήχον των χτιστών;
Πώς να διαχωρίσουμε τον έξω θόρυβο από τον εντός ατελεύτητο βρασμό του άγχους και της καθημερινής αγωνίας για την επιβίωση;
Πότε να προλάβουμε; Τι να πιστέψουμε πια όταν και αυτοί που τάζουν τα αυτονόητα δώρα της Αξιοπρέπειας οι ίδιοι τα ατιμάζουν και προκλητικά λένε: «μα, αυτά είναι!»

Καλότυχοι και ευφρόσυνοι όσοι πρόλαβαν και έφυγαν νωρίς.


Μοιάζει η εποχή σαν τις πικρές στοχαστικές σιωπές του Σεφέρη.

Όταν σιωπά ο Ποιητής πεθαίνουν τ’ αηδόνια, η γη στεγνώνει, μα πιότερο άνυδρη μένει η ψυχή των ανθρώπων. Σιωπή, σσσσσσσσσσσσς….

Και στο σκοτάδι που ζούμε εντοιχισμένοι, έρχεται και το κάνει να μοιάσει μέρα, έστω χλωμή, το χέρι του αλαζόνα και παράφωνου αυτοκληθέντος εκδικητή που θέλει λέει , ψέματα λέει, ν’ αποκριθεί με σφαίρα στη σφαίρα.
Και κάνει τη νύχτα μας μέρα χλωμή, γιατί, ο ούτω καλούμενος επαναστάτης είναι ακόμα πιο μαύρος κι από τη νύχτα μας.
Ακόμα πιο βδελυρός κι’ από τον ένστολο φόνο, αυτόν, τον εν διατεταγμένη υπηρεσία εκτελούντα την αιμοσταγή αμετροέπεια της εξουσίας.

«Εξοστρακισμένος» αυτοβούλως ο αυτοπροσδιοριζόμενος εκδικητής από την καθημερινή ανάσα.
Αλαζόνας έως τα μέγιστα της διαστροφής.

Χρισμένος εξ εαυτού του Εξουσιαστής Ζωής, γυρίζει τη νύχτα με το κουμπούρι:
είμαι ο χάρος που βγήκε παγανιά, είμαι το κίνημα, είμαι η συνείδηση του λαού, είμαι ο νόμος του εργάτη, είμαι η επανάσταση, είμαι η οργή σας, είμαι οι οφειλές σας, είμαι τα όνειρά σας τα χαμένα, είμαι οι φτωχοί και οι ανέστιοι, είμαι οι απολυθέντες, είμαι οι μετανάστες, είμαι ο ίσκιος του Αλέξη, είμαι. Το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει.

Εμείς και οι σύντροφοί μας, αναλαμβάνουμε πλήρως την ευθύνη.

Γιατί τώρα, εκ νέου ανάπηροι, εκ νέου άπραγοι και μοιραίοι, θα βυθιστούμε στους καναπέδες μας και θα αφεθούμε στο παρηγορητικό φως της τηλεόρασης.

Ο Δεκέμβρης του 2008 συνέβη ήδη προ αιώνων μακρινών, σε κάποιον άλλο τόπο.



Μπορεί και να μη συνέβη ποτέ.
Ίσως, τα ονειρευτήκαμε όλα αυτά.
Ίσως το φλεγόμενο δέντρο του Συντάγματος να ήταν μία στιγμιαία παράκρουση, μια παραίσθηση.


Και ο Αλέξης; Ζει τελικά; Δεν δολοφονήθηκε;
Λίγοι πια θυμούνται.

Η «τυχαιότητα» που γέννησε η διαφθορά και η ανικανότητα ακυρώθηκε σχεδόν από την εκ προμελέτης απόπειρα.

Γιατί δεν είσαι το κίνημα. Δεν είσαι η συνείδηση του λαού, δεν είσαι ο νόμος του εργάτη.


Είσαι μόνο, το Φονικό Τίποτα που θεμελιώνει με αίμα το Τίποτα της Εξουσίας και την έπαρση των ταραγμένων υπηρετών της.

Όλων αυτών, που τις νύχτες της εξέγερσης αληθώς τρομοκρατήθηκαν και έβλεπαν εφιάλτες στον ύπνο τους.

Κουστουμάτοι και ατσαλάκωτοι, για χρόνια που έμοιασαν με αιώνες, ατάραχοι και Πρετεντέριοι (the Great Pretenders) , λάγνοι σύζυγοι μιας εννόμου τάξεως που αφορά τους ίδιους και μόνο.

Τώρα, ησύχασαν. Ηρέμησαν. Ευτύχησαν και πάλι.

Μπορούν να γυρίσουν πλευρό και να κοιμηθούν χωρίς αγωνιώδη εφίδρωση γιατί όλα μπήκαν ξανά σε τάξη.

Θα συνεχίσουν να τρώνε και να πίνουνε ασμένως αποδίδοντας όπως πάντα τα περιττώματα τους προς πόσιν και βρώσιν στην Αγίαν Κοινωνίαν ημών των Τηλεθεατών.

Διότι η σφαίρα που εκ προμελέτης εκτοξεύθηκε από το πυροβόλο των αλαζόνων εκδικητών, αφού έπληξε το προσχηματικό της θύμα, εν συνεχεία αποστρακίστηκε και διαπέρασε χιλιάδες και χιλιάδες ανύποπτους ανθρώπους.

Ταξίδεψε αυτή η σφαίρα όλη την Ελλάδα.

Λοβοτόμησε εν τη γενέσει της, την παρ’ ολίγον συντεταγμένη οργή κι’ απόγνωση, την παρ’ ολίγον έγερση των συνειδήσεων, την σχεδόν αφύπνιση όλων των εν αφασία. Και είναι πολλοί.

Είναι όλοι αυτοί που πλέον, συγγενείς στον εξ αίματος τρόμο, θα δεχτούν πως «έτσι είναι τα πράγματα» και θα υποκύψουν στα επόμενα σκάνδαλα, στα επόμενα ψεύδη, στις επόμενες απογοητεύσεις.

Ναι «σύντροφοι» του «Επαναστατικού Αγώνα».
Ο αστυνόμος Κορκονέας δολοφόνησε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο.

Εσείς όμως, εκτελέσατε εν ψυχρώ την Ελληνική Κοινωνία και τα αντανακλαστικά της που λειτούργησαν για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες.
Γυρίσατε το ρολόι πίσω και ξαναβάλατε τα πάντα σε «τάξη».

Και τώρα, όσοι θα επιμείνουν σε διεκδικήσεις, όσοι επιμείνουν σε αξιοπρέπεια, όσοι επιμείνουν να έχει ο τόπος μέλλον είναι πάλι λίγοι, γραφικοί και μόνοι.


Οι πολλοί, σκιαγμένοι από τον εφιάλτη της παρουσίας σας και την αφόρητη φτήνια του «λόγου» σας επιστρέφουν ήδη στη νύχτα. Τα γνωρίζετε όμως όλα αυτά.

Για αυτό, άξιος ο μισθός σας.

Εμείς και οι σύντροφοί μας, αναλαμβάνουμε την ευθύνη της Μνήμης.

«Τάχα σε ποιες ημέρες βρίσκεται η καταγωγή τούτου του πόνου εκεί που ακινητούνε τα όνειρα και μοιάζουν γεγονότα». Άσμα XI, Τάκης Σινόπουλος

* Διονύσης Σαββόπουλος (οι παλιοί μας φίλοι)
** Κ. Καβάφης (Τείχη)

Πηγη: politispittas.blogspot.com


H εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από το οπλισμένο χέρι αστυνομικού στις 6 Δεκεμβρίου ήταν το τραγικό γεγονός που πυροδότησε την κοινωνική εξέγερση σε όλη την Ελλάδα.

Η κυβέρνηση προσπαθώντας να αναχαιτίσει αυτό το τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας σπεύδει να συκοφαντήσει τις κινητοποιήσεις , να διαστρεβλώσει τον πολιτικό χαρακτήρα τους και εντείνει την κρατική καταστολή.

Στη Λάρισα ως αποκορύφωμα αυτής της πρακτικής συλλαμβάνονται 25 νέοι και νέες, 19 από τους οποίους παραπέμπονται με βαρύτατο κατηγορητήριο που βασίζεται στον τρομονόμο. Είναι η πρώτη φορά που ο αντιτρομοκρατικός νόμος ενεργοποιείται ενάντια σε διαδηλωτές. Να σημειωθεί ότι 17 από τους συλληφθέντες είναι ανήλικοι μαθητές και μαθήτριες σχολείων της πόλης.

.Στις 28 Δεκεμβρίου πριν το ξεκίνημα της παράστασης Ραλλού στα βήματά σου , στην Πινακοθήκη Λάρισας, οι χορευτές έβγαλαν πανό επί σκηνής και έμειναν σιωπηλοί για μερικά λεπτά. Οι χορευτές του ελληνικού χοροδράματος εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στους συλληφθέντες και διαμαρτύρονται ενάντια στο τρομονόμο.

Η ιστορία γράφεται στους δρόμους Κάτω ο τρομονόμος

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ 14/1/2009 ΚΑΙ ΕΝΩ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΥΜΕΝΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΙΧΑΝ ΒΓΕΙ ΓΙΑ ΑΦΙΣΟΚΟΛΛΗΣΗ ΔΥΟ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ. ΜΟΛΙΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΝΑ ΚΟΛΛΑΝΕ ΑΦΙΣΕΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΕΘΗΚΕ Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ , ΒΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΚΑ “ΘΑ ΣΑΣ ΓΑΜΗΣΩ ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ… ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ…¨”, ΕΠΕΙΤΑ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΟΝ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΠΗΓΑΝΕ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΜΑΞΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΕΣ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΜΑΧΑΙΡΙ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ….

ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΝ ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΕΓΚΑΙΡΩΣ ΚΑΙ ΓΛΙΤΩΣΑΝ
ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥΣ

ΜΠΑΤΣΟΙ – TV – ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ
ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΙΚΙΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ

Τιμούμε τον Αλέξανδρο κάθε μέρα και κάθε νύχτα.

Η μητέρα του θα τελέσει το μνημόσυνο του στις 18 του Ιανουαρίου ... Κυριακή .... 11.30πμ στο Νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου.

Επιθυμία της είναι να έλθουν εκεί όλοι οι φίλοι του και όλοι εμείς που ξεχυθήκαμε στους δρόμους....

Ας είμαστε κοντά της....

Επίσης επιθυμία της μητέρας του, είναι να συγκεντρωθούν ότι έχει γραφτεί για τον Αλέξη. Είναι ότι της απέμεινε τώρα.

Όποιος έχει γράψει κάτι ή έχει στην κατοχή του σχετικά κείμενα, παρακαλείτε να τα στείλει με ένα e-mail στα εξής emails

kikogk@gmail.com

melisanthi@gmail.com

με τίτλο “Κείμενα για τον Αλέξη”

Συγκοινωνούντα σενάριο επιστημονικής φαντασίας χωρίς συμπλέγματα ενοχής.

Αναρχικοί κακοποιοί μετανάστες εξωγήινοι και ισλαμιστές φενταγιν πίσω από την νέα τρομοκρατική επίθεση, κατά ένα σενάριο των ειδικών της παραπληροφόρησης...
Η νέα σοδειά τρομοκρατών που είχε φυτέψει η 17 Ν κατά ένα άλλο σενάριο των ίδιων ειδικών.

Χαροπαλεύει λέει, ο ένστολος υπερασπιστής της δημοκρατίας που όμοιοι του μόλις χτες ξυλοκοπούσαν παιδιά και μόλις προχτές τα πυροβολούσαν κιόλας.
Και όμως τώρα το κράτος σηκώνει την πυγμή του και βροντοφωνάζει οργισμένα «Οι τρομοκράτες που χτυπούν αστυνομικούς θα παταχθούν από το ισχυρό κράτος της νέας χούντας» Το όλο σενάριο απλά ξεδιπλώνεται και εφαρμόζεται. Είτε με βοήθεια είτε χωρίς βοήθεια Δεν έχει ανάγκη το κράτος έχει τους δικούς του ειδικούς…

Η ώρα είναι 03.05 τα ξημερώματα. Πυροβολισμοί και μια έκρηξη.
Λίγα λεπτά αργότερα και ενώ ο μπάτσος μεταφέρεται στο ερυθρό, τα Εξάρχεια σαρώνονται από τις δυνάμεις καταστολής. Τα ΜΑΤ και οι Ζητάδες της άμεσης δράσης κάνουν επέλαση σε δρόμους πλατείες καταστήματα μπαρ ξυλοκοπούν εκφοβίζουν και συλλαμβάνουν πολίτες.

Πογκρόμ στρατιωτικού τύπου για ακόμη μια φορά στα Εξάρχεια.
Η πλατεία κυκλώνεται κυκλικά και ο κλοιός σφίγγει με δακρυγόνα και κρότου λάμψης. Ένστολοι εισβάλουν είτε πεζή είτε με τις μοτοσικλέτες σε μπαρ καφέ ταβέρνες χτυπούν ανθρώπους που αντιδρούν, συλλαμβάνουν οποιν/α έβρισκαν μπροστά τους. Άγριες συλλήψεις προσαγωγές το λένε στο γλώσσα τους, με χυδαίες βρισιές και απειλές. «Θα σας γαμήσουμε τώρα μουνιά» «Θα ξανακατεβείτε σε πορεία θα σας γαμήσουμε. Φάγατε μπάτσο ρε Θα σας σκοτώσουμε όλους» μερικά από τα τσιτάτα των Ζητάδων και των ΜΑΤ ενδεικτικά.

Η πολιορκία με ΜΑΤ Ζητάδες ασφαλίτες περιπολικά και κλούβες ξεκινά λίγο μετά την επίθεση στις 3.05 τα ξημερώματα Δευτέρας 5 Ιανουαρίου.
Πριν καν συμπληρωθούν λίγες ώρες για να κλείσει ένας μήνας από την δολοφονία του 15 χρόνου Αλέξη Γρηγορόπουλο.

Μέσα σε λίγα λεπτά η επέλαση είναι σαρωτική και φτάνει πάνω από την πλατεία Εξαρχείων. Μέχρι τις 6 το πρωί κρατά η πολιορκία της ευρύτερης περιοχής
Τα ΜΑΤ αρχίζουν να αποχωρούν στις 6 το πρωί και παραμένουν μόνο αστυνομικές δυνάμεις στο τετράγωνο ( Τοσίτσα -Μπουμπουλίνας -Δεληγιάννη -Σπύρου Τρικούπη) Θα επανέλθουν όμως στις 9.30 το πρωί και θα παραταχθούν περιμετρικά της πλατείας με αρχική τοποθέτηση στην Θεμιστοκλέους και Σπυρ. Τρικούπη.
Οι δρόμοι όπου έγινε η συμπλοκή και ο τραυματισμός του ΜΑΤ παραμένουν αποκλεισμένοι.

Τα κάθετα και παράλληλα στενά -Ζαΐμη -Νοταρά και Κουντουριώτου είναι μέσα στην πολιορκία. Και πολιορκούνται ασφυκτικά μέχρι το μεσημέρι της ίδιας μέρας όπου παραμένουν εγκλωβισμένοι κάτοικοι εργαζόμενοι καταστηματάρχες κλπ κλπ σε είσοδο και έξοδο από έξι οικοδομικά τετράγωνα. Δεν μπορούν ούτε να μπουν στο σπίτι αλλά ούτε και να πάρουν το αυτοκίνητο τη μοτοσικλέτα τους το ποδηλατο τους
Μετά από τις έντονες διαμαρτυρίες κατοίκων και δυο προσαγωγές πολιτών (Τοσίτσα και Σπύρου Τρικούπη) που διαμαρτυρήθηκαν γιατί δεν μπορούσαν να μπουν στο σπίτι τους …άρχισε από τις 3 το μεσημέρι και μετά να «χαλαρώνουν» τα μέτρα ασφαλείας για τους κατοίκους και κυκλοφορούσαν χωρίς ειδικές εντολές από τους προϊστάμενους της όλης αστυνομικής δύναμης.

Τα λαγωνικά της ασφάλειας εψαχναν συνέχεια στην γωνία Ζαΐμη και Κουντουριώτου όπου χτυπήθηκε ο μπάτσος, και την γωνία Νοταρά και Κουντουριώτου όπου φέρεται σύμφωνα με την αστυνομία ότι πυροβόλησαν οι δυο η τρεις δράστες της επίθεσης.
Πιθανολογούν επίσης απο την αστυνομία , ότι έκαναν την επίθεση κινούμενοι από την οδό Νοταρά προς την Κουντουριώτου με κατεύθυνση προς Μπουμπουλίνας στο Μουσείο. Δεν ξέρουν με πιο τρόπο διέφυγαν αλλά πιθανολογούν ότι διέφυγαν πεζοί προς Σπύρου Τρικούπη μετά τους πυροβολισμούς και την χειροβομβίδα που άφησαν πίσω τους
Επίσης με γερανό της τροχαίας σήκωσαν και πήραν προς εξετάσεις ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο στην πλευρά Ζαΐμη και Νοταρά προς την Τοσίτσα ενω σήκωσαν άλλα δυο σταθμευμένα ΙΧ και έψαξαν το οδόστρωμα και κάτω από τα οχήματα.

Ειδικοί της σήμανσης και της αντιτρομοκρατικής με άσπρα φαρμάκια χειρουργείου, σκουφιά, μάσκες, γάντια και σακούλες στα παπούτσια, ερεύνησαν όλο το πεδίο από τον τοίχο του μουσείου στην Μπουμπουλίνας (έχει τρύπες στο σοβά από σφαίρες) μέχρι τη Σπ. Τρικούπη.
Πήραν αποτυπώματα από αυτοκίνητα που έκριναν ύποπτα, ερεύνησαν κάποια άλλα

Στις 12 το μεσημέρι οι της σήμανσης αποχώρησαν και έφτασε κλιμάκιο από αξιωματικούς της ασφάλειας και του υπουργείου δημόσιας τάξης τους.
Ενημερώθηκαν από τους αρμόδιους ερευνητές, είπαν και έκαναν τα δικά τους συνομίλησαν ξανά με τους ειδικούς έκαναν εκ νέου μια ερευνητική βόλτα στα σημεία δράσης-αντίδρασης … και αφυή ξανάκαναν τα ίδια μια δυο φορές αποχώρησαν.
Στις 2 το μεσημέρι εμφανίστηκαν διάφοροι της ασφάλειας με φακέλους που άρχισαν να ερευνούν πιο προσεκτικά ορισμένα σημεία στην Κουντουριώτου και τις καθέτους. Έκαναν και κάποιες μετρήσεις σε αποστάσεις κλπ έψαξαν τοίχους και γείσα πεζοδρομίων, μελέτησαν ιδιαιτέρως κάποια σημεία που τα θεώρησαν σημαντικά.

Σε όλη τη διάρκεια της πολιορκίας ΥΜΕΤ μπλε με ασπίδες και αλεξίσφαιρα μαζί με Ζητάδες και ασφαλίτες έκαναν κλοιοί ασφαλείας. Ενώ άλλες διμοιρίες ματ είναι στο εσωτερικό του τετράγωνου.

Η αστυνομία αρχίζει σύντομα και διαρρέει στα ΜΜΕξημέρωσης στοιχεία για την πορεία των ερευνών.
Μετρούν οι αστυνομικοί 31 κάλυκες από δυο τύπου όπλα. Καλαζνικοφ και ίσως ένα πιστόλι των 9 χιλιοστών αλλά η εννιάρια σφαίρα μπορεί παραπέμπει και σε MP5 ημιαυτόματο όπλο.
Η βαλλιστική εξέταση των «οπλών» από τους κάλυκες και τις βολίδες, γίνεται σε χρόνο μηδέν. Διαπιστώνεται αμέσως ότι πρόκειται για ένα από τα δύο καλάσνικοφ που χρησιμοποιήθηκαν στην επίθεση στην κλούβα των ΜΑΤ
στο πολυτεχνείο.
Επίσης διαπιστώνεται ότι το άλλο όπλο είναι εννέα χιλιοστών και πρόκειται για το όπλο που είχε κλαπεί πριν 1,5 -2 χρόνια από το σπίτι του φρουρού Ρωμύλου Κεδίκογλου στη Γλυφάδα Τα λαγωνικά αφήνουν ένα κρυφό χαρτί για πιο μετά. Αργότερα διαπιστώνεται ότι πρόκειται για το ίδιο ΜP5 που χρησιμοποίησε ο επαναστατικός αγώνας σε επίθεση σε αστυνομικό τμήμα.

Τις πρώτες στιγμές της επίθεσης πάντως, δεν είναι τόσο λαλίστατοι. Τηρούν σιγή ιχθύος αφήνοντας ανοιχτά και τα ενδεχόμενα του αυτοτραυματισμού από λάθος, αλλά μετά μιλάνε καθαρά για επίθεση σε αστυνομικό και λίγο αργότερα δίνουν τα αποτελέσματα των βαλλιστικών ερευνών την στιγμή μάλιστα που η ερεύνα συνεχίζονταν στο σημείο.

Η σοβαρότητα τώρα του τραυματισμού ξεκινά από το «δεν ξέρουμε τίποτα» μέχρι το ότι είναι νεκρός αλλά δεν το λένε γιατί φοβούνται αντιδράσεις.
Τελικά μένουν στο ότι είναι σοβαρά και έχει υποβληθεί σε επέμβαση και ότι μεταφέρθηκε στην εντατική.
Πόσο σοβαρά και είναι ακόμη άγνωστο αλλά γενικά λένε είναι πολύ σοβαρά αλλά σε σταθερή κατάσταση, σύμφωνα με τον αρμόδιο γιατρό του νοσοκομείου.

Οι μπλέ Ματαδες που βρίσκονται συνεχεία στα σημεία που απαγορευόταν η διέλευση μιλούσαν για την σωτήρια μοτορόλα που τον έσωσε γιατί το αλεξίσφαιρο γιλέκο που Φουσέ ήταν… ληγμένο. Αλλά παρά το ότι σώθηκε από την μοτορόλα η κατάσταση τους λέγεται ότι είναι σοβαρά. Τώρα βέβαια δεν ξέρουν ούτε οι συνάδελφοι του μπάτσου, ούτε οι «έγκυροι» δημοσιοκάφροι της συμφοράς, ότι οι μπάτσοι των ΜΑΤ δεν φορούν αλεξίσφαιρα γιλέκα;

Οι ίδιοι ειδικοί που λένε τα ιδια περί τρομοκρατίας τώρα αναπαράγουν τα σενάρια Καθημερινής κ Βήματος. Ότι δηλαδή πρόκειται για κάτι καινούργιο στα ελληνικά δεδομένα της εγχώριας τρομοκρατίας και ήταν πεπεισμένοι για αυτά που αναπαρήγαν από τις τελευτέες διαρροές της ασφάλειας και απλά έκαναν ότι γνώριζαν το θέμα ως μεγάλοι θεοί της εξημέρωσης.
Ξεκινούσαν την πλεκτάνη με σενάρια για νεοσύστατες αναρχικές αντιεξουσιαστικές οργανώσεις έβαζαν και ποινικούς, πρόσθεταν και τίποτα Αλβανούς, θυμόντουσαν βεβαια και την Ε.Ο 17 Νοέμβρη, έκαναν και λόγο για επαναδραστηριοποίηση οργανώσεων με την καθοδηγήσει της εναπομένουσας 17 Ν και ω του θαύματος η βαλλιστική δίνει και ένα άλλο στοιχείο. Φωτογραφίζεται σύμφωνα με την αστυνομία ο Επαναστατικός αγώνας. Νέα σενάρια. Για παρακλάδι για άλλο μέλος που έδωσε όπλα της οργάνωσης σε άλλα μέλη νέας οργάνωσης που καθοδηγεί ο ίδιος.

Αναφέρθηκαν οι ειδικοί δημοσιοκάφροι σε συνεργασία 17 Ν και Επαναστατικού Αγώνα, έκριναν ως άπειρους τους νέους μουτζαχεντιν που δεν ξέρουν να σημαδεύουν γιατί το καλάσνικοφ κλοτσάει κλπ κλπ

Η προσπάθεια όμως λείανσης του εδάφους, για να έρθει να πέσει χαλαρά και να διπλώσει μια κόλα χαρτί με όλα όσα θέλει ο κρατικός μηχανισμός και η εξουσία
δεν ξεκινά σήμερα. Είναι μεθοδευμένη η προσπάθεια και ξεκινά πολύ νωρίτερα από τις πρωτες φοιτητικές μαθητικές πορείες της χρονιάς του 2008.
Οι σεναριογράφοι έχουν ίστρο κατά των μαθητικών κινητοποιήσεων μετά την 6 Δεκεμβρη 2008 όπου και εμφανίζεται μετάξι σοβαρού και αστείου η … δημοσιογραφική πεποίθηση-ατράνταχτη πληροφορία ότι πίσω από τις ταραχές και τις οποίες κινητοποιήσεις που απλώνονται από την Ελλάδα και σε άλλες χώρες, δεν αποκλείεται να βρίσκεται η… Αλ Κάιντα ! η οποία σύμφωνα με τους έχει οργανώσει ένα μεγάλο σχέδιο αναταραχής στην Ευρώπη γενικότερα.

Πέρασε στα ψιλά και στα ημίψηλα των εφημερίδων και τελικά κατέληξε ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας των ειδικών των κατασκευαστών του.
Δεν μπορούσαν να «χωνέψουν» ότι οι μαθητές αυτοργανώθηκαν και κατέβηκαν σε πορεία διαμαρτυρίας από διάφορα σημεία του κέντρου προς τη ΓΑΔΑ ξεπερνώντας και τα 3.000 παιδιά στη χειρότερη των περιπτώσεων. Όχι εκεί αυτοί ήθελαν να βρουν έναν οργανωτή της όλης μαθητικής εξέγερσης που άνθιζε μέσα στη γενικότερη λαϊκή εξέγερση.
Η στοχοποίηση των εξεγερμένων έχει ήδη ξεκινήσει και τώρα απλά προχωρά καλά το όποιο σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Παράλληλα η εφημερίδα Καθημερινή αλλά και το ΒΗΜΑ έχει ξεκινήσει μια σειρά πρακτόρικων δημοσιευμάτων καρμπόν την άποψη της αστυνομίας του χήνοφώτειου και των άλλων κυρίων.
Μια Νέα τρομοκρατία έρχεται να μας «τρομοκρατήσει» Αυτή τη φορά θα είναι μεγάλη η γκάμα και με ποικιλία. Θα έχει ένα τόσο μεγάλο εύρος αποδεικτικών στοιχείων και θα χωρούν πολλά είδη κατηγορούμενων και που δύσκολα θα αποδείκνυαν ότι δεν είναι ελέφαντες. Τόσο εύρος όμως, που τα δημοσιεύματα στοχοποιούν συγκεκριμένα πρόσωπα του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου. Αυτή τη φορά με μια νέα συνταγή πακεταρίσματος κατασκευασμένων ενόχων.

Αν βέβαια είσαι αναρχικός η αντιεξουσιαστής ακόμη καλύτερα. Μπαίνεις εύκολα στη λίστα της κρατικής ασφάλειας. Αλλά και αριστεριστής να είσαι ακόμη και κομουνιστής η ο οποίος άλλος άνθρωπος οποιαδήποτε πολιτικής ταυτότητας που εξεγείρεται για τους φυλακισμένους ε είναι φως φανάρι ότι είσαι και εν δυνάμει και επαγγελματίας τρομοκράτης. Και αν δεν είσαι γίνεσαι… τονίζει το ορατός και οι μηχανισμοί καταστολής και εξουσίας.
Τα δημοσιεύματα των ειδικών έμμισθων συνεργατών του Βήματος και της Καθημερινης βάση πάντα !!! την επιβεβαίωση από τις καλά πληροφορημένες πηγές… του Ολύμπου

Χτες ο μηχανισμός καταστολής εκτός από τις καφετέριες τα μπαρ και τις ταβέρνες δεν προσήγαγε ως ύποπτους 72 ανθρώπους προχώρησε και σε έρευνες σπιτιών και προσαγωγές.
Τη στιγμή που τα ΜΑΤ βούρλιζαν «Θα σας γαμήσουμε όλους» η κυβέρνηση στέλνει στην «κοινωνία» σαφέστατο μήνυμα. «Είμαστε το κράτος και θα κάνουμε ότι θέλουμε Καμία ανοχή θα πατάξουμε το έγκλημα από όπου και αν προέρχεται αλλά πρώτα όπως ευελπιστούν οι ειδικοί της χώρας θα γάμε βραστούς βραστούς τους αναρχικούς και τους αλβανούς μαζί με ποινικούς θα χει και μετανάστες στο φούρνο με πατάτες.

Να λοιπόν πως έρχεται και δένει η μαρμελάδα στα σκευάσματα των τρομοειδικών . Νέοι τρομοκράτες άλλης γενιάς που τραβούν καλάσνικοφ και μάλιστα δυο φορές.

Σήμερα οι καλά εκπαιδευμένοι ειδικοί της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας και των εγκληματολογικών εργαστηρίων πιστοποιούν τα στοιχεία και δείχνουν αμέσως σχεδόν, τα ίδια όπλα.
Σε ελάχιστο χρόνο στήνεται μια τόσο καλά οργανωμένη παραγωγή θέματος. Και βέβαια το συνεχιζόμενο μακελειό στη Γάζα ήδη κατεβαίνει μια θέση στις λίστες.
Το κράτος και οι θεσμοί του μιλάνε καθαρά «Τρομοκράτες με καλάσνικοφ γαζώνουν την καρδιά της δημοκρατίας, χτυπούν αθώους εργαζόμενους των 700 ευρώ» και τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας δίνουν και παίρνουν.

Αύριο Τρίτης 6-12 που είναι αργία και ο κόσμος θα είναι μέσα στα σπίτια του θα βλέπει πολύ τηλεόραση ε καλό είναι να του γίνει του τηλεθεατή το ανάλογο λουτρό… τρομολαγνείας.
Αρκετά χειραγωγήθηκε ο κοσμάκης που δεν ψώνισε και δεν έκανε γιορτές λόγο των επεισοδίων με τους 15 χρονους τρομοκράτες (ανήλικα παιδιά που είτε δολοφονούνται από τον ειδικούς φρουρούς, είτε ξυλοκοπούνται από τα ΜΑΤ και τους ασφαλίτες.

Ας χειραγωγηθεί λίγο και με νέους τρομοκράτες ο κοσμάκης. Τι να τους κάνουμε τους παλαιστίνιους είναι πολύ μακριό. Εδώ έχουμε Νέα Τρομοκρατία εγχώρια.
Με νέα συνταγή ποτ έχει από όλα και συμφέρει γιατί βοηθάει το μάγειρα στο να δένει το γλασσο που ανακατεύει εύκολα χρήγορα και τακτικά χωρίς πολλά πολλά. Και μετά μένει το πασπάλισμα με την μηδενική ανοχή του παραλόγου και το κερασάκι του ισχυρού κράτους με λαϊκή ετυμηγορία στην τούρτα.

Την τούρτα της ντροπής, σας την επιστρέφουμε στα μούτρα σας ρουφιάνοι.
Πόσα παίρνεται δολοφόνοι, για να σκοτώνεται 15 χρονα και όποιον άλλο περιπατητή βρεθεί σε πορεία εξοστρακισμένων σφαιρών στις άγριες ζούγκλες των πόλεων.;


Υ.Γ Κάτω τα ξερά σας από το άσυλο.
Εκείνο που συζητείται ευρέως πάντως σε όλους τους χώρους είναι το ότι κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν θα έβαζε σε κίνδυνο το πανεπιστημιακό άσυλο και μάλιστα με τέτοιο στρατιωτικού τύπου τρόπο, την στιγμή μάλιστα που βάλλεται σοβαρότατα από τις διωκτικές αρχές και ποικιλότρόπος. Τι σύμπτωση η ίδια εφημερίδα η Καθημερινή ειχε εκτενή αναφορά στις «λεηλασίες και στις καταστροφές όλων των πανεπιστημιακών κτιρίων που είχαν καταληφθεί από εξεγερμένους.
Τάσο εξόφθαλμο ψέμα που ούτε καν οι φωτογραφίες της έγκριτης φυλλάδας δεν μπορούσαν να στηρίξουν την όλοι προσπάθεια λασπολογισης παραπληροφόρησης και κατασυκοφάντησης.


Προσοχή το κράτος κάνει καλά τη δουλεία του.



κόκκινοι αντι-ρεπόρτερ

Μέρες "χερσαίας" αλληλεγγύης  

Posted by KIKO in

Μέρες "χερσαίας" αλληλεγγύης
Αυτές τις ώρες ο στρατός του Ισραήλ βαδίζει μέσα στα στενά της Λωρίδας της Γάζας. Αφού έχει ισοπεδώσει με την αεροπορία και το ναυτικό τις βασικές επιβιοτικές υποδομές της πιο πυκνοκατοικημένης περιοχής του πλανήτη σπέρνει τις χερσαίες μηχανές του θανάτου. Ο αριθμός των νεκρών και τραυματιών παλαιστινίων είναι ανοιχτός ακόμη... πρέπει να συμπληρωθεί σύμφωνα με τους καταλόγους της Μοσάντ. Κάθε άτομο του "καταλόγου" συνοδεύεται στο θάνατο από την οικογένειά καθώς και ολόκληρη τη γειτονιά του...
Τα προσχήματα έχουν εκπέσει εδώ και χρόνια. Δεν χρειάζονται πια καν τα προσχήματα. Αυτό κάνει το σιωνισμό ακόμη πιο κυνικό, ακόμη πιο αλαζονικό, ακόμη πιο επικίνδυνο.

Η επιθετικότητα του Ισραήλ διαρκεί 60 χρόνια. Πολύ πριν γεννηθεί η Χαμάς...

Κάθε αντιστεκόμενος στις βουλές του Ισραήλ ονομαζόταν ανέκαθεν τρομοκράτης, πρώτα η Φατάχ και τώρα που η Φατάχ είναι πια δοσίλογη είναι σειρά της Χαμάς...

Οι λιγοστές εποχές που οι παλαιστίνιοι έμεναν αδρανείς, "ειρηνικοί", ψύχραιμοι και διαλλακτικοί ήταν οι χειρότερες γι' αυτούς. Οι περισσότεροι ισραηλινοί εποικισμοί φτιάχτηκαν εκείνες ακριβώς τις εποχές. Οι σιωνιστές έπαιρναν τη γη των παλαιστινίων ωμά, κυνικά, αδιάλλακτα...

Όχι άλλη "ειρήνη". Οι παλαιστίνιοι δεν είναι θύματα. Είναι αγωνιστές της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας.

Οι παλαιστίνιοι δεν είναι αντισημίτες. Έχουν συμπράξει, έχουν αποδεχτεί, έχουν αγαπηθεί, έχουν συναγωνιστεί με εβραίους ενάντια στον σιωνισμό. Στο σιωνισμό που είναι η χειρότερη και πιο θανάσιμη σύγχρονη εκδοχή του φασισμού.

Οι παλαιστίνιοι είναι που από το 1987 έχουν εμπνεύσει τα ριζοσπαστικά στοιχεία του δυτικού κόσμου με την ιντιφάντα: κοινωνική εξέγερση. Και μεις που, πριν λιγες μόλις εβδομάδες, είδαμε το φως της δικής μας ιντιφάντα να αστράφτει στην επικράτεια του κρατικού κυνισμού, ξέρουμε από αλληλεγγύη.
Ας την βγάλουμε στους δρόμους!



Τα μηνύματα αγώνα που μας έστελναν αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες από ολόκληρο τον κόσμο τις μέρες του Δεκέμβρη ήταν στοιχεία που δυνάμωναν τον ίδιο τον αγώνα μας, γίνονταν κομμάτι του. Αυτές τις μέρες είναι η σειρά μας να στείλουμε το δικό μας μήνυμα.
Θα γίνουμε κομμάτι του παλαιστινιακού αγώνα.
Και χαιρόμαστε γι' αυτό!

Πηγή: anarxikoiaigaleo.blogspot.com

Free Palestine  

Posted by KIKO in ,

Look into my eyes
Tell me what you see
You don't see a damn thing
'cause you can't relate to me
You're blinded by our differences
My life makes no sense to you
I'm the persecuted one
You're the red, white and blue

Each day you wake in tranquility
No fears to cross your eyes
Each day I wake in gratitude
Thanking God He let me rise
You worry about your education
And the bills you have to pay
I worry about my vulnerable life
And if I'll survive another day
Your biggest fear is getting a ticket
As you cruise your Cadillac
My fear is that the tank that has just left
Will turn around and come back

Ooohh, let's not cry tonight
I promise you one day it's through
Ohh my brothers, Ohh my sisters
Ooohh, shine a light for every soul that ain't with us no more
Ohh my brothers, Ohh my sisters


See I've known terror for quite some time
57 years so cruel
Terror breathes the air I breathe
It's the checkpoint on my way to school
Terror is the robbery of my land
And the torture of my mother
The imprisonment of my innocent father
The bullet in my baby brother
The bulldozers and the tanks
The gases and the guns
The bombs that fall outside my door
All due to your funds
You blame me for defending myself
Against the ways of my enemies
I'm terrorized in my own land (what)
And I'm the terrorist?




dont u think i see
that my enemy
has more guns than me
and more apaches than me
and more money than me
and stronger friends than me
or do you think i dont know my enemy?

my enemy is about the power of GREED
while this world has so many mouths to FEED
always taking never giving looking for a good living
for themselves but never for the people they been killing

so u wanna be friends with my enemy?
i advice u to become friends with me
cuz at least i know what justice means so i will never harm u
the culture of my ancestors will definitely charm you
what do you think would come from the cradle of humanity
the womb of mankind has produced its own prosperity

dont support the war machine, a machine of destruction
killing anything and everything for its own production
dont forget that every single day another victim falls
and this tragedy must end just listen to our calls

I'll keep holding on
Until the walls come tumbling down
and freedom is all around ... Free Palestine


-

everywhere i go
my name causes suspicion
is this is a terrorist talking
or is he really a physician

dont u know a palestinian is just another human and
a peace loving mother and a father and a child
dont u know were not terrorists, were targeted by terrorists
and the one with the gun is right on the other side

dont tell me ur eyes didnt see that wall
dont tell me ur ears didnt hear our calls
dont tell me rachel corrie was killed by an accident
cause everyone knows they were making her a precedent

we dont forget those heroes the heroes of our time
in a time where Greed is at the height of its crime
the ones who gave their lives for palestine
are forever in our hearts and in our minds

Όλες οι τάξεις και όλα τα κόμματα ενώθηκαν τις μέρες του Ιούνη με το κόμμα της τάξης ενάντια στην προλεταριακή τάξη, ενάντια στο κόμμα της αναρχίας, του σοσιαλισμού, του κομμουνισμού. «Έσωσαν» την κοινωνία από τους «εχθρούς της κοινωνίας». Έδωσαν στο στρατό τους για σύνθημα το ρητό της παλιάς κοινωνίας –ιδιοκτησία, οικογένεια, θρησκεία, τάξη– και τον κάλεσαν στην αντεπαναστατική σταυροφορία.

Καρλ Μαρξ: Η 18η Μπριμέρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη.





Το 2008 δεν είναι βεβαίως 1848 και ευτυχώς ούτε την κατάληξή του πρόκειται να έχει. Ωστόσο, οι σπίθες που άναψαν απ’ άκρη σ’ άκρη στην Ελλάδα με την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου ήδη κάνουν το γύρο της Ευρώπης και του πλανήτη και ζεσταίνουν τις καρδιές των γάλλων μαθητών, των ισπανών αναρχοσυνδικαλιστών της Μαδρίτης και της Βαρκελώνης, των γερμανών αυτόνομων, των ιταλών αγωνιστών των κοινωνικών κέντρων, των αριστερών της Κοπεγχάγης, των τούρκων αναρχικών… Φαίνεται πως η ευρωπαϊκή ενοποίηση δεν διευκολύνει μόνο την κυκλοφορία του εμπορεύματος και των κεφαλαίων αλλά και των αγώνων και –ποιος ξέρει;– ίσως αύριο και των εξεγέρσεων. Τα προβλήματα των εργαζομένων, της νεολαίας και των μεταναστών είναι παντού κοινά: το σημερινό ζοφερό τοπίο που επικρατεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τη συνθήκη της Λισσαβόνας, την οδηγία Μπολκεστάιν, το 65ωρο, τις οδηγίες για τους μετανάστες. Η «μαύρη» και ανασφάλιστη εργασία, η απορύθμιση στην αγορά εργασίας (απολύσεις, μεταφορά εργοστασίων εκτός Ε.Ε., επισφάλεια, γραφεία ενοικιάσεως εργαζομένων, προγράμματα stage). Η συρρίκνωση του Δημόσιου Τομέα με τις ιδιωτικοποιήσεις στην υγεία και στην παιδεία, που πρακτικά καταργεί τα κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών. Η τραπεζική τοκογλυφία που αποφέρει υπερκέρδη, τα ασφαλιστικά ταμεία, που όχι μόνο παρέχουν τα ελάχιστα, αλλά είναι πλέον άδεια αφού έπαιξαν στο χρηματιστήριο τα χρήματα των ασφαλισμένων. Η χρηματοπιστωτική κρίση ήταν το κερασάκι στην τούρτα…

Για πρώτη φορά οι κρατούντες δεν υπόσχονται τίποτα. Προτείνουν στη νεολαία να δουλεύει περισσότερο –αν και όταν δουλεύει– και να ζει λιγότερο.

Επιπλέον, η δολοφονία του 15χρονου μαθητή δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό. Η κρατική βία στη μεταπολιτευτική Ελλάδα αριθμεί εκατοντάδες νεκρούς: διαδηλωτές, φυλακισμένους, κρατουμένους σε αστυνομικά τμήματα, εποχούμενους πολίτες που δεν σταμάτησαν σε κάποιο σήμα τροχαίου ή αστυφύλακα…

Στην εξέγερση συναντήθηκαν οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων με το γαβριά μετανάστη, οι εξηντάρηδες της εργατικής συνέλευσης του Πολυτεχνείου του ’73 με τους εικοσάχρονους φοιτητές, οι αναρχικοί με τους ακροαριστερούς και τα μέλη του κοινοβουλευτικού ΣΥΡΙΖΑ, οι λούμπεν με τους άνεργους και τους απολυμένους, η γενιά των 700 ευρώ με τη γενιά των 400 ευρώ. Οι τσιγγάνοι τιμώντας τη μνήμη των νεκρών τους από την αστυνομική βία πολιόρκησαν το αστυνομικό τμήμα στο Ζεφύρι, το ίδιο έκαναν μαθητές σε αριστοκρατικά προάστια.

Οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι μένουν δίχως ερμηνευτικά εργαλεία. Οι πολιτικοί διότι πίστεψαν πως η δημοκρατία εξαντλείται στο να παριστάνουν οι βουλευτές πως ασκούν κοινοβουλευτικό έλεγχο και η κυβέρνηση να καμώνεται πως τους απαντά. Η φενακισμένη δημοσιογραφία της άρχουσας τάξης διότι είναι απομονωμένη από τις κοινωνικές διεργασίες, ζώντας στην εικονική πραγματικότητα πίσω από τα τηλεοπτικά πλατό και στο δήθεν δημοκρατικό διάλογο των τηλεπαραθύρων και επιπλέον εγκλωβισμένη για χρόνια στο οξύμωρο σχήμα των «300 γνωστών-αγνώστων των Εξαρχείων». 300 όπως οι προβοκάτορες (σύμφωνα με το ΚΚΕ) του Πολυτεχνείου του ’73 και «γνωστοί» στην αστυνομία, αφού είναι πράκτορες – πουλημένοι στις Βρυξέλλες ή στη Γουόλ Στριτ, δεν το διευκρίνισε ποτέ ούτε ο Περισσός ούτε ο Πρετεντέρης.

Έτσι περάσαμε στους «κουκουλοφόρους» και κανείς δεν αναρωτήθηκε το αυτονόητο: Μήπως οι διαδηλωτές φοράνε κουκούλες για να μη συλληφθούν αργότερα από την αστυνομία; Ταυτοχρόνως, αφού η κατάσταση ήταν εκτός ελέγχου, κράτος και κεφάλαιο ρίχνουν στη μάχη τις εφεδρείες τους: το ΚΚΕ. Η κ. Παπαρήγα, αφού «τράβηξε το αυτί» της ηγεσίας του Συνασπισμού, προχώρησε ακόμη παραπέρα, κάνοντας λόγο για «εκτός Ελλάδος κέντρα που σχεδιάζουν τη δράση των κουκουλοφόρων», χωρίς καν να αναρωτηθεί γιατί τη χειροκροτεί ο κ. Καρατζαφέρης.

Χέρι-χέρι ο σταλινισμός με την ακροδεξιά και τα golden boy της δημοσιογραφίας.

Στην άλλη πλευρά των οδοφραγμάτων, οι εξεγερμένοι. Μπορεί να μην έχουν διαβάσει όλοι Αριστοτέλη και Καστοριάδη και να μην μπορούν να ορίσουν επακριβώς τα καθεστώτα που ζούμε ως φιλελεύθερες ολιγαρχίες (που πλέον τείνουν σε αυταρχικές ολιγαρχίες), αλλά γνωρίζουν πολύ καλά πως ο δημοκρατικός διάλογος για τον οποίο κόπτονται οι κρατούντες δεν τους περιλαμβάνει, πως η δημοκρατία είναι ή άμεση ή τίποτα. Όταν δημιουργήσουν τις δημοκρατικές δομές τους και τους αντιθεσμούς τους, τα πράγματα θα γίνουν πολύ πιο επικίνδυνα για την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων από κάποιες σπασμένες βιτρίνες και πολύ πιο ουσιαστικά για την κοινωνία.

Το 2009 θα είναι μια πραγματικά καλή χρονιά!



Μιχαήλ Πρωτοψάλτης,

καθηγητής Φυσικής-εκδότης (ΒΙΒΛΙΟΠΕΛΑΓΟΣ)

25 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
17 ΑΝΗΛΙΚΟΙ
4 ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ
19 ΜΕ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ 17 ΓΕΝΑΡΗ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

-ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
-ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟΥ
-ΚΑΤΩ Ο ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΣ

ΚΙΝΗΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ


Υ.Γ.θα υπαρξει ενημερωση για αφισα κειμενο και ωρα προσυγκεντρωσης

eXTReMe Tracker