Καθώς µεγαλώνουν οι απαιτήσεις της αγοράς διογκώνονται και οι απαιτήσεις του εκπαιδευτικού συστήματος προς τους µμαθητές. Πρέπει το εµπόρευµα που θα καταφέρει να επιβιώσει απο τα σχολικά κελιά να είναι άξιο των περιστάσεων, έτσι ώστε να επανδρώσει τα µεγαθήρια των πολυεθνικών, να δουλεύει µια ζωή 8 και 10 ώρες την ηµέρα, ανασφάλιστος για να βγει στη σύνταξη στα 75 και µετά να ζήσει την ζωούλα του, γιατί µόνο ζωούλα µπορεί να χαρακτηριστεί µια ζωή που αρχίζει στα 75 ... Την πραγµατική ζωή στην έχουν κλέψει στα σχολικά κελιά, φροντιστήρια και αργότερα στα κάτεργα εργασίας τους. Στα έχουν κλέψει στα κέντρα διασκέδασης τους που µόνο να διασκεδάσεις δεν µπορείς, σε ποτίζουν αλκοόλ και ναρκωτικά για να ξεχάσεις λίγο την µίζερη καθηµερινότητα σου προβάλλοντας σου ψεύτικα είδωλα, µιας πιο glamour ζωής που θα µπορούσες να έχεις αν ακολουθήσεις το σύστηµα τους. Συνεχής πίεση, οι µαθητές είναι πιο σκληρά εργαζόμενοι, δεν είναι τυχαίο ότι στις µέρες µας πολλοί µαθητές υποφέρουν από κατάθλιψη. Καθώς σε µια ηλικία που θες να παίξεις, να ερωτευτείς, να ανακαλύψεις τον κόσµο. για το µόνο που έχεις χρόνο είναι για να φας και να διαβάσεις. Και σαν να µην έφταναν όλα αυτά, η βάση του δέκα ήρθε για να αφήσει εκτός του δικαιώµατος της γνώσης περίπου τους µισούς από τους µαθητές. Κάτι ακούγεται τώρα τελευταία για υποχρεωτική στράτευση στα 18, ενώ ήδη για τους αυριανούς φοιτητές θα ισχύει ο νόµος πλαίσιο και η κατάργηση του άρθρου 16.
Ήρθε καιρός να τους πάρει ο διάολος, να διεκδικήσουµε τον χρόνο που µας κλέβουν καθηµερινά.
Ήρθε καιρός να αντισταθούµε µε κάθε τρόπο, να διεκδικήσουµε την παιδεία και κατεπέκταση την ζωή που µας αξίζει ..